Ben aslında çok mutsuzum ve sen farkında değilsin.
Yoğunluğumuzdan ve önceliklerimizden birbirimize ayıramadığımız zaman, geçiyor ve geçtikçe tükenen biz oluyoruz. Farkında değilsin, normal geliyor sana her şey.
Hiç vaktin yok bana. Senin olduğu zamanlarda ise benim sana olmadı.
O yüzden suçlayamam seni ama dayanacak gücüm de kalmadı.
Biliyorum, hep olmayan şeyler için senaryolar üretiyorum ama ben bu senaryolarla yaşıyorum.
Sezgilerim çok güçlü, olacakları görüyorum. Senaryolarım gerçeğe yakın çıkıyor.
O yüzden tek isteğim, başkalarını ve sorumluluklarımızı biraz olsun boşvermek. Yapamam dersen başka türlüsünü bilmiyorum. Yoruldum yine ben...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder