lanet

Hiç kaprisim olmadı şimdiye kadar. Ben neden gelmiyorum, neden oraya gidiyorsun, kim var yanında, kiminle konuştun, neden onunla görüştün gibi tuhaf sorular sormadım. Aynı şeyleri hiçbir amacı olmadan yüz kez tekrarlayıp karşımdakini bıktırmadım. Neden o kıza baktın, o sana neden baktı gibi anlamsız kıskançlıklar yapmadım. Hiç dırdır yapmadım, yapılmasından da hoşlanmadım. Gereksiz tartışmalara girmedim. Kızsal triplerim hiçbir zaman olmadı.

Ama şimdi ben lanet bir kadın oldum. İşim yok, gücüm yok, ilgilenecek dert edilecek şeylerim yok, şimdi sürekli bozuk plak gibi sarıyorum. Ve sürekli aynı şarkıyı çalıyorum. Kendimden bile yoruldum. Tek ama tek isteğim karşımdakinin bana tahammül etmesi.

Kendime hiç yakıştıramadığım hareketler bunlar. Eski ben olmak istiyorum. Ama olamıyorum.
Yapmayayım diyorum, bu kez mutsuz oluyorum. Beni mutlu edecek hiçbir şey bulamıyorum.

Her şey dağınık. Kafam dağınık, odam dağınık, hayatım dağınık. Toplamak için en ufak çaba sarf etmiyorum. Bıraktım öyle. Hep bir engel çıkarıyorum kendime. Bu bitsin öyle diye. Hep erteliyorum. Nedir bu depresif hallerim, ne zaman geçecek bilmiyorum. İlacım ne onu da bilmiyorum.

Çok lanet kadın oldum.