Yeni Rüya sinemasında daha önce de film izlemiştim sanırım. Fena değil sinema, da yer göstericileri bir sürü hem de bir sürü söyleniyor. Koltuğum tam koridorun üstündeydi ve ne dedilerse duydum. Konu tabi ki bahşişler. Festival izleyicisi koltuk numaralarını biliyor, geçiyor otuyor. Hem zaten hiçbir sinemada artık bahşiş filan verilmiyor, hatta yasak. Bu bahşişçi abilerin vermeyenlerin arkasından bir dolu saydırıyorlar. İnşallah yerinizi bulamazsınız, nedir bu işten çektiğim, bırakıcam bu işi, hep teşekkür hep teşekkür yeter ya, gibi bir sürü sessiz de değil bağıra çağıra söylenmelerine kulak misafiri oldum. Festival ruhuna hiç yakışmıyor bence. İsteyen verir istemeyen vermez kardeşim. Zaten öğrenci adam geliyor, 3.5 lira veriyor, niye versin senin gibi bir dallamaya 50 kuruş, 1 lira. Hoş ben her zaman veriyorum, o ayrı mesele.
Film gerçekten çok sıcak, çok güzel bir filmdi. Yol hikayelerini zaten çok severim. İçimde bir Güney Avrupa seyahati arzusu uyandırdı. Bir yerlerde rastlarsanız mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.
:) ben bildiğin bir Japon garsondan azar işittim bahşiş yüzünden.Bir grup Japonla yemek yedik, hesabı kartla ödedik.Pos makinasına garson tutarı giriyor, sen onayladıktan sonra, tip? diye soru işareti çıkıyor, yani bozuk param yok veremeyeceğim bahşiş diyemiyorsun.Neyse ben de attım bir şey yazdım, kadın 2 dk geçmedi sinirli bir şekilde yanımıza geldi,(sinirli Japon görmemiştim) Ne oldu hizmetten memnun kalmadınız mı dedi? Yooo iyiydi dedim saf saf, o zaman daha fazla tip vereceksiniz dedi.Dumura uğradım.Tüm masa da bize bakıyordu.Zaten y.dışında fazla çemkiremiyorsun, kuzu kuzu para vermiştim kadına.Oldu mu dedim? Az önce kızan o değilmiş gibi, Japon japon selamladı bizi.
YanıtlaSil