9 Temmuz 2010 Cuma

tatil

Sahildeyim. Kum tenime karışıyor, rüzgardan kulaklarımın içine saçlarımın dibine doluyor. Yalnız değilim. Birkaç gün içinde yalnız olabilirim. Mutluyum. Ama aklım İstanbul'da.

Orada neyi bıraktığımı bilmiyordum ama bugün öğrendim. Bıraktıklarımdan haberler geldi. Uzun zamandır bebek için uğraşan çok yakın arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim, sevindim. Ardından uzun zamandır olmasını beklediğim, dalgınlığından dolayı beklediğim ve korktuğum olay başıma geldi, anneme araba çarptığını öğrendim. Neyse ki bir şey olmamış. Ama dedim korktuğum başıma geldi, nazar geldi geçti, herhalde bir insana ikinci kez araba çarpmaz değil mi? :((( O kadar iyiymiş ki, hastaneden gelir gelmez mutfağa girip toplamaya başlamış. Geçen hafta da katarakt ameliyatından sonra salona girişmişti. Gerçekten benim annemde bir sorun var ya!!

1 yorum: